Autor: Tomasz Durlik

Pocz?tki górnictwa i hutnictwa na pó?nocnym obrze?eniu Gór ?wi?tokrzyskich – to okres dzia?alno?ci dymarek, które mia?y t? wad?, ?e wytapia?y niewielk? ilo?? surówki, a ruda stosowana do jej wytopu musia?a by? wysokiej jako?ci. Intensywny rozwój górnictwa ?elaza, a zarazem hutnictwa, nast?pi? po sprowadzeniu w latach 1608- 1609 przez biskupa krakowskiego w?oskich hutników. Grupa w?oskich specjalistów z dziedziny górnictwa i przetopu rudy ?elaza mia?a dokona? oceny mo?liwo?ci post?pu hutniczego w tym regionie Polski. Efektem penetracji pó?niejszego Zag??bia Staropolskiego by?o wzniesienie w 1613 roku przez z braci J. i A. Caccich pierwszego wielkiego pieca w Polsce w Bobrzy. Dopiero ich masowa budowa w XVII i XVIII wieku przynios?a istotny post?p w tej dziedzinie. Kolejno powsta?y wielkie piece w Samsonowie, Bzinie, W?chocku, Radoszycach, St?porkowie i innych miejscowo?ciach. Wielkie piece tworzy?y zespo?y, w sk?ad których wchodzi?y fryszerki, pudlingarnie i walcownie.

W 1837 roku zosta? oddany do u?ytku wielki piec w Bli?ynie, który funkcjonowa? ok. 50 lat. Uzupe?nieniem zespo?u wielkopiecowego by?y liczne ku?nice dzia?aj?ce na terenie dzisiejszej Gminy Bli?yn . Pozosta?o?ci po dzia?alno?ci zak?adów przerabiaj?cych rud? ?elaza mo?na znale?? obecnie w: Bli?ynie, Wojtyniowie, Gilowie, Gostkowie /Starym/, Biadaczku, Zbrojowie, P?aczkowie i Mroczkowie. Sprzyjaj?ca koniunktura dla wyrobów hutniczych spowodowa?a, ?e pod koniec XIX wieku Ludwik Plater wybudowa? Zak?ady Metalowe zwane Stalowni?, które czynne by?y do 1902 roku.

Od momentu uruchomienia pierwszego wielkiego pieca w Bobrzy, a nast?pnie w Samsonowie i w innych miejscowo?ciach w okolicy Bli?yna, rozpocz??a si? intensywna eksploatacja rud ?elaza z pok?adów retu górnego /epoka geologiczna dolnego triasu/. Z?o?a rud ?elaza tej cz??ci obrze?enia Gór ?wi?tokrzyskich budzi?y zainteresowanie z kilku przyczyn:
• by?y ?atwo dost?pne;
• zawiera?y wystarczaj?c? ilo?? Fe;
• by?y ?atwo topliwe;
• mia?y nisk? zawato?? SiO2, P2O5, i S;
• okoliczne lasy dostarcza?y wysokiej jako?ci surowca koniecznego do produkcji w?gla drzewnego;
• wychodnie wapienia muszlowego /?rodkowy trias/ dostarcza?y topników niezb?dnych przy produkcji surówki;
• rzeki tego obszaru by?y doskona?ym ?ród?em energii niezb?dnej przy pracy wielkich pieców.

Wszystkie elementy potrzebne do pracy zespo?ów wielkopiecowych znajdowa?y si? wi?c w wystarczaj?cej ilo?ci i w promieniu nie przekraczaj?cym nadmiernych trudno?ci transportowych. Pocz?tkowo prace górnicze i hutnicze prowadzone by?y w pobli?u dwóch funkcjonuj?cych wielkich pieców w Bobrzy i Samsonowie. W miar? wyczerpywania si? pok?adów zacz?to zak?ada? nowe kopalnie na wschód, a nast?pnie na pó?noc przesuwaj?c si? w kierunku Bli?yna.

Na prze?omie XVII i XVIII wieku rozpocz??y prac? pierwsze kopalnie w rejonie ?winiej Góry. By?y to kopalnie Amalia, D?biny, Grabina i D?b. Trzy pierwsze / Amalia, D?biny, Grabina/ po?o?one s? przy drodze ze ?winiej Góry do Odrow??ka, natomiast kopalnia D?b znajduje si? cz??ciowo na obszarze Rezerwatu ?winia Góra i po przeciwnej stronie drogi Bli?yn-?winia Góra. Dla wszystkich tych obszarów górniczych z rejonu ?winiej Góry funkcjonowa?a nazwa: Kopalnia Piotr. Pocz?tkowo kopalnie ze ?winiej Góry dostarcza?y rud? do Samsonowa, lecz gdy zak?ad ten sp?on??, surowiec nadal wydobywano, ale dla istniej?cych ju? zak?adów hutniczych w Bli?ynie i jego okolicach. J.Pazdur podaje, ?e kopalnie na ?winiej Górze i w Dalejowie /kopalnia Dalejów / w XVIII wieku nale?a?y do najwydajniejszych w okolicy. O ile jeden wielki piec by? zaopatrywany przez dwie a nawet cztery kopalnie, to wymienione wy?ej pola górnicze by?y w stanie dostarcza? surowca do jednego, a nawet do dwóch zespo?ów hutniczych.

Wed?ug ró?nych autorów warstwa rudono?na w rejonie Bli?yna waha si? od 6 do 50 metrów. Tworz? j? i?y szare i czerwone z wk?adkami margli piaszczystych lub ?awic czerwonych i bia?ych piaskowców. Wyst?puj?ce w tych warstwach rudy ?elaza reprezentowane s? przez syderyty, limonity i sferosyderyty. Rud? najbardziej rozprzestrzenion? w rejonie Bli?yna, tworz?c? liczniejsze i grubsze pok?ady, jest syderyt. Jest on barwy ciemnoszarej, szarokremowej, je?eli wyst?puje na du?ych g??boko?ciach, natomiast bli?ej powierzchni ziemi przechodzi w utlenione rdzawe limonity. Omawiane rudy ?elaza wyst?puj? w serii rudnej w ró?nych formach. Najcz??ciej spotykane by?y p?askury, bochny, bu?y, pok?ady i nerkowate skupienia. Najwi?ksze znaczenie gospodarcze mia?y pok?ady, których liczba w poziomie rudnym waha?a si? od 1 do 3. Zró?nicowana by?a nie tylko liczba pok?adów, ale równie? ich grubo?? i odleg?o?? mi?dzy nimi. Mi??szo?? warstw rudono?nych waha?a si? od kilku do kilkunastu centymetrów, jednak ich ??czna grubo?? nie przekracza?a 1,5 metra. Najgrubsze poziomy rudne wyst?puj? w kopalniach Piotr, Dalejów i Dzi?cio?y, natomiast najcie?sze odnotowano w pozosta?ych kopalniach na ?winiej Górze, oraz w niektórych szybach kopalni Dalejów. Odleg?o?ci miedzy pok?adami wynosi?y od niespe?na metra do kilkunastu metrów.

Z analizy prac naukowców, którzy zajmowali si? t? problematyk? wynika, ?e zawarto?? zelaza w rudach nie przekracza?a 40%. Najcz??ciej waha?a si? ona od 30% do 38%. Przybli?ony sk?ad chemiczny rudy ze ?winiej Góry przedstawia? A. Kleczkowski podaj?c za A. Puschem:

kwa?ny w?glan wapnia	3,244%
wodorotlenek ?elaza	56,558%
krzemionka	30,350%
glinka	7,750%
tlenek wapnia	2,000%

Rudy mia?y tak?e ró?n? g??boko?? zalegania. Notowano miejsca, gdzie rud? wydobywano niemal odkrywkowo, ale by?y i takie, w których po surowiec si?gano do g??boko?ci 40 metrów. Do najg??bszych zaliczano miejsca eksploatacji w Dalejowie, w kopalniach Kierat, Kalina, Barak, Buk i Dzi?cio?y oraz niektóre szyby ze ?winiej Góry. W sytuacjach, gdy nie by?o mo?liwo?ci dotarcia do wszystkich pok?adów, eksploatowano poziomy najbogatsze i le??ce najbli?ej powierzchni ziemi. Powa?nym utrudnieniem w trakcie wydobywania surowca by?o okresowe zalewanie szybów przez wod?, co mia?o miejsce najcz??ciej wiosn? i jesieni?. W celu odwodnienia kopal? wykorzystywano piaskowce podrudne oraz ukszta?towanie terenu. Dzi?ki temu, ?e kopalnie le?a?y na wi?kszych wysoko?ciach ni? dolina Kamiennej, a pod pok?adami zawieraj?cymi rudy ?elaza znajdowa?y si? przepuszczalne piaskowce, woda mog?a by? odprowadzana z szybów górniczych w ni?ej le??ce miejsca.

Kopalnie w okolicy Bli?yna i ?winiej Góry pracowa?y w ró?nych okresach czasu. Gdy jedne rozpoczyna?y sw? dzia?alno??, inne j? przerywa?y na pewien czas, lub ca?kowicie zaprzestawa?y produkcji. Dlatego ustalenie dok?adnej ilo?ci czynnych w tym samym okresie kopal? jest praktycznie niemo?liwe. Jako przyk?ad pos?u?y? mo?e kopalnia Piotr na ?winiej Górze. Funkcjonowa?a w latach 1818-1833 z przerw? w latach 1834-1835, a ponownie zosta?a uruchomiona w latach 1836-1840. S. Koz?owski podaje, ?e za dzia?alno?ci S. Staszica funkcjonowa?o w okolicy Bli?yna pi?? kopal? rudy ?elaza. Dla porównania w okolicy Suchedniowa pracowa?o 12, a Samsonowa 8 kopal?.

Du?ym utrudnieniem prawid?owej lokalizacji i nazewnictwa kopal? by?o istnienie podwójnych lub potrójnych nazw. Prawie ka?de pole górnicze, obok oficjalnej nazwy, posiada?o miejscowe okre?lenie, np. Jod?a= Jed?a, Amalia=?winia Góra.


Spis kopal? i czas ich dzia?alno?ci zamieszczony jest w tabeli 1.

Nazwa kopalni i jej synonimy	Symbol kopalni	Wiek, w którym kopalnia by?a czynna
Amalia = ?winia Góra		XIX
Barak	Ba.	XIX
Brama Piek?a	Br.	XIX
Buk	B.	XIX/XX?
Dalejów	D.	XVIII
D?b = D?by = D?bie	D?.	XVIII
D?biny	D?.	XVII
Dzi?cio?y	Dz.	XX
Grabina = Grabiny	Gra.	XVII, XVIII
Jastrz?b = Jastrz?bia	Jas.	XIX
Jed?a = Jod?a	Je.	XIX
Kalina	Ka.	XIX
Kierat	Ki.	XIX
Kietlonka = Kitlonka	Kie.	XVIII
Ludwik	L.	XX
Piaski	Pi.	XIX
Piek?o I	P I.	XIX
Piek?o II	P II.	XIX
Piotr	Brak symbolu na mapie	Nazwa zbiorowa dla kopal? na ?winiej Górze
?winia Góra	?.G.	XVIII
Zeberka	Ze.	XVIII
Chamozie Stare	Ch.ST.	Brak danych
Chamozie Nowe	Ch.N.	Brak danych
Olejówka	Ol.	Brak danych
Siatka	Si.	Brak danych
Olszyny	Olsz.	Brak danych
Czub	Cz.	Brak danych
Brak podanej nazwy	Sk.	Brak danych
Brak podanej nazwy	S.G.	Brak danych

Tab. 1 Wykaz dawnych kopal? rud ?elaza w okolicy ?winiej Góry i Bli?yna wed?ug A. Kleczkowskiego /1970/. Obok nazw kopal? podano ich synonimy /kolumna pierwsza/; w kolumnie drugiej umieszczone s? skróty / symbole/ nazw kopal?, których lokalizacje przedstawiono na rys.1.

W pierwszych latach XX wieku nast?pi? schy?ek kopalnictwa rudnego w rejonie Bli?yna. Import rud o wy?szej zawarto?ci ?elaza spowodowa? spadek zainteresowania miejscowym surowcem. Z?o?a retu by?y jeszcze sporadycznie eksploatowane z pojedynczych kopal? do lat trzydziestych XX wieku, jednak nie dla potrzeb miejscowych pieców hutniczych, lecz dla hut w Starachowicach i Ostrowcu ?wi?tokrzyskim. Najd?u?ej czynne by?y pola górnicze w okolicy Jastrz?bi, Dalejowa i Piek?a Dalejowskiego.

Godny uwagi jest tak?e rozwój techniki wydobycia rud ?elaza. W XVII wieku wydobycie prowadzone by?o metod? szybikow?. Sposób ten polega? na dr??eniu jednego otworu i wybieraniu rudy w zasi?gu kilofa. W pó?niejszych latach szybiki kopano co 8-10 metrów od siebie, i je?eli pozwala?y na to warunki górnicze i hydrogeologiczne, ??czono je chodnikami, co pozwala?o na zwi?kszenie wydajno?ci i efektywno?ci pracy. Post?p techniczny i zatrudnianie wykwalifikowanych pracowników przyczyni?y si? do systematycznej i dok?adniejszej eksploatacji z?ó?. Metoda, któr? zacz?to stosowa?, polega?a na g??bieniu czterech szybów w schemacie czworoboku. Je?eli by?o to mo?liwe, odleg?o?? mi?dzy otworami zwi?kszano do 40, a nawet do 80 metrów, szyby górnicze ??czono chodnikami, a rud? wydobywano z podk?adów systemem filarowym.

Obecnie, po prawie 100 latach od zako?czenia dzia?alno?ci ostatniej kopalni rud ?elaza w okolicy Bli?yna, wygl?d obszarów górniczych uleg? zmianie. Pola górnicze powoli zarasta?y lasami mieszanymi lub zrekultywowane i zniwelowane przez miejscow? ludno?? zamienione zosta?y na ??ki i pastwiska. Tereny danych kopal? Buk i Jastrz?b wykorzystywanych obecnie dla celów rolniczych mo?na zaobserwowa? w okolicy Jastrz?bi. Niewielkie wzniesienia, zaznaczaj? si? w morfologii terenu lekkim pofa?dowaniem. Najwy?sze i najlepiej zachowane ?lady dzia?alno?ci górniczej w tej cz??ci Gminy Bli?yn pozosta?y na po?udnie od cmentarza ?o?nierzy radzieckich.. Na ??ce ci?gn?cej si? w kierunku Jastrz?bi znajduje si? sze?? du?ych wyrobisk oddalonych od siebie od 20 do 30 metrów. Centraln? cz??ci? zrobów s? zag??bienia po otworach górniczych o ?rednicy od 1,5 do 2,0 metrów.. Zwa?y ska? pochodz?cych znad pok?adów rudy tworz? owalne ha?dy o ?rednicy dochodz?cej do 15 metrów. i wysoko?ci do 1,5 metra.
Wygl?d wszystkich kopal?, które znajdowa?y si? w rejonie ?winiej Góry, na pó?noc od Wojtyniowa i Wo?owa jest bardzo podobny, chocia? zaznaczaj? si? wyra?ne ró?nice w wygl?dzie ich zrobów, które s? ró?nej ?rednicy i wysoko?ci. Otwory wylotowe szybików zasypane s? belkami, kamieniami, ga??ziami i ?ció?k? le?n? lub tworz? zag??bienia wype?nione wod?. Odleg?o?ci mi?dzy wyrobiskami s? zró?nicowane i wahaj? si? od kilku do kilkunastu, a niekiedy do kilkudziesi?ciu metrów. Obszary kopal? porastaj? typowe dla naszego regionu lasy zawieraj?ce m.in.: brzozy, d?by, buki, graby sosny, ?wierki i jod?y. Wyst?puj? równie? modrzewie, a najokazalsze z nich mo?na podziwia? na terenie Rezerwatu Dalejów.

Do najciekawszych pozosta?o?ci górnictwa rudnego zaliczy? trzeba, oprócz wspomnianego ju? pola górniczego Buk /k. Jastrz?bi/, fragmenty szybów z owalnymi wyrobiskami w kopalniach: Ludwik, Kalina, Kierat i Dalejów. Zroby tych kopal? s? wyra?ne /wysoko?ci dochodz? do 2,5 metra/ i dobrze zachowane. W kopalni Ludwik, w s?siedztwie kamiennej rampy zachowa?y si? szyby, których górne odcinki umocnione s? belkami drewnianymi lub wykute zosta?y
w piaskowcu. Ich ods?oni?te fragmenty maj? g??boko?? kilku metrów, a dna s? zalane wod?. W kopalni Dalejów prócz licznych i wyra?nie prezentuj?cych si? w rze?bie terenu wyrobisk zachowa?a si? sztolnia o d?ugo?ci oko?o 200 metrów.

Du?e znaczenie dla kszta?towania si? obecnego wygl?du obszarów górniczych mia? czas rozpocz?cia i d?ugo?? eksploatacji, g??boko?? zalegania z?o?a oraz technika wydobywania surowca. Tereny, gdzie eksploatacja odbywa?a si? w XVII i XVIII wieku, a surowiec znajdowa? si? p?ytko, posiadaj? s?abe ?lady starego górnictwa. Do takich obszarów zaliczy? mo?na wszystkie kopalnie znajduj?ce si? w rejonie ?winiej Góry. Natomiast pola górnicze, funkcjonuj?ce pod koniec XIX wieku i na pocz?tku XX wieku, w których po rud? si?gano nawet do 40 metrów dr???c g??bokie szyby z d?ugimi chodnikami, wyró?niaj? si? okaza?ymi i dobrze zachowanymi wyrobiskami, czego przyk?adem mo?e by? kopalnia Buk, Ludwik czy Dalejów.

Do upadku górnictwa, a tak?e zak?adów zwi?zanych z przeróbk? miejscowej rudy ?elaza w rejonie Bli?yna przyczyni? si? rozwój hutnictwa w innych miastach regionu i na ?l?sku. Huty pracuj?ce nie na w?giel drzewny jak zak?ady bli?y?skie, lecz na koks, by?y wydajniejsze i dostarcza?y na rynek stali wysokiej jako?ci. Zak?ady hutnicze w naszym rejonie nie wytrzyma?y konkurencji, co zmusi?o w?a?cicieli do zamykania kopal? i miejscowych stalowni.

Bibliografia
1. Bara?ski S.,	1970, Dzieje „lasów górniczych” w okolicach Bli?yna, Samsonowa, Zagna?ska w Górach ?wi?tokrzyskich, w: Prace Muzeum Ziemi, nr 15, cz.1.
2. Bia?kowski A.,	1928, Pok?ady rudy ?elaznej w ziemi radomskiej i pó?nocnej cz??ci ziemi kieleckiej.
3. Bohdanowicz K.,	1939, Rudy ?elaza w pasmie retu pomi?dzy Suchedniowem a Mniowem, w: Biuletyn Pa?stwowego Instytutu Geologicznego, nr 18.
4. G?gol J.,	1987, Budowa geologiczna i kopaliny mineralne obszaru projektowanego Suchedniowsko-Obl?gorskiego Parku Krajobrazowego, w: Dokumentacja projektowana dla Suchedniowsko-Oble?gorskiego Parku Krajobrazowego.
5. Kleczkowski A.,	1970, Rudy ?elaza w utworach pstrego piaskowca pó?nocnego obrze?enia Gór ?wi?tokrzyskich, w: Prace Muzeum Ziemi, nr 15, cz.1.
6. Kowalewski M.,	1989, Blaski i cienie hutnictwa na ziemiach polskich, cz.1.
7. Koz?owski S.,	1971, Surowce mineralne województw kieleckiego.
8. Markowski M.B.,	Górnictwo i hutnictwo ?elaza w okresie mi?dzywojennym, w: Rocznik ?wi?tokrzyski, t. 7.
9. Miczulski S.,	1970, warunki lokalizacji pierwszego zespo?u wielkopiecowego na ziemiach polskich w 1610 r., w: Prace Muzeum Ziemi, nr 15, cz. 1.
10. Osika R.,	1958, Wyst?powanie i perspektywy poszukiwania z?ó? rud ?elaza w Polsce, w: Biuletyn Instytutu Geologicznego, nr 126.
11. Osika R.,	1987, Z?o?a surowców mineralnych, w: Budowa Geologiczna Polski, t. 6.
12. Pazdur J.,	Górnictwo i hutnictwo Zag??bia Staropolskiego po XIX wieku, w: Kwartalnik Historyczny, nr 4-5.
13, Rubinowski Z.,	1986, Atlas geologiczno-surowcowy Gór ?wi?tokrzyskich z sozologiczn? klasyfikacj? kopalin.
14. Rubinowski Z.,	1991, Rudy ?elaza na obszarze konecko-przysuskim, w: Tradycje Przemys?owe Ziemi Koneckiej.
15. Rudol F.,	1976, Staropolski Okr?g Przemys?owy, w: Studia Kieleckie, nr 4.
16. Senkowiczowa H.,	1970, Trias. Stratygrafia mezozoiku obrze?enia Gór ?wi?tokrzyskich, w: Prace Instytutu Geologicznego, nr251.
17. Wójcik Z.,	1983, Pocz?tki naukowego rozpoznania rud ?elaza w okolicy Bli?yna, w: Wybór Materia?ów z dziejów Bli?yna.
18. Zieli?ski J.,	1965, Staropolskie Zag??bie Przemys?owe.

Dostarczy?: Qwerty (Towarzystwo Przyjaciów Bli?yna)

Prawa autorskie © Skar?yski Wortal Turystyczny Wszystkie prawa zastrzeżone.

Opublikowane: 2006-02-16 (17415 odsłon)