Strona: 2/5
Jeszcze w trakcie okupacji, w latach 1943-1944 badania rozpoznawcze kontynuowa? S. Krukowski, który prowadzi? je przez wiele lat, a samym Rydnem interesowa? si? w?a?ciwie a? do swojej ?mierci w 1982 r. (R. Schild 1964; J. K. Koz?owski 1963, 55-74; H. Wi?ckowska 1983, 273-275).
W latach 1959-1960 badania prowadzili B. Ginter i M. Kobusiewicz (R. Schild 1965, 115-146; 1975, 159). Kiedy prof. Krukowski przesta? czynnie uczestniczy? w pracach na terenie Rydna, pa?eczk? przej?li jego uczniowie, R. Schild i S. K. Koz?owski, prowadz?cy badania w latach 1976-1981 i 1984 (E.Gieysztor-Szymczak 1981, 78-97; T. Herbich 1984, 9-13; J. Lejawa 1988, 74).
Badania ratownicze w 1987 r. prowadzi? J. Lejawa, a od 1988 r. kontynuuj? J.A. Tomaszewski, H. Królik i E. Danielczyk (J. Lejawa 1992).
W wyniku opracowa? bada? w postaci artyku?ów, sprawozda? (maszynopisy), przyczynków czy szeregu wzmianek w pewnych wi?kszych ca?o?ciach
(zw?aszcza R. Schild 1967, 124-208; 1975, 159 i nn.; 1979, 799-819; S. K. Koz?owski 1967, 51-52; 1972, 239; A. ?aki 1972, 13-15; B. Ginter 1972, 67 i nn; J. K. Koz?owski, S. K. Koz?owski 1975, 252 i nn; H. Wi?ckowska 1975, 349 i nn; H. Królik, M. Marczak, R. Schild 1975, 58 i nn; R. Schild, H. Królik 1981, 53-100;J. G?ssowski 1985, 40 i nn; K. Szymczak 1987, 42 i nn; S. K. Koz?owski 1989b, 56 i nn), jak równie? mo?liwo?ci wykorzystania szerokiego t?a porównawczego w postaci publikacji po?wi?conych epokom paleolitu, mezolitu i neolitu na obszarze Polski (B. Balcer 1988, 49-100; Pradzieje 1989, t. I; Archeologia 2000, 1-711) mo?na zarysowa? problematyk? stanu bada? nad osadnictwem pó?nocnego brzegu rzeki Kamiennej, na odcinku od Skar?yska do W?chocka.
Wed?ug J. Lejawy znaleziska z 1957 r. nawi?zuj? do pó?surowca i narz?dzi kultury mustierskiej, ok. 60-40 tys. lat p.n.e. Ówczesne grupy ludzkie rozwija?y si? w izolacji. Uwa?a si?, ?e ju? wówczas zacz??o si? jakie? zapotrzebowanie w zakresie zdobnictwa, na przyk?ad w?asnego cia?a (J. K. Koz?owski, S. K. Koz?owski 1977; H. Królik 1978; J. Lejawa 1992)
Du?e ozi?bienie klimatyczne Würmu spowodowa?o jednak, i? populacje ?rodkowopaleolityczne musia?y usun?? si? na po?udnie, a obszar Polski uleg? wyludnieniu i znalaz? si? poza stref? intensywnych przeobra?e? kulturowych (III Sympozjum 1967-1969; W. Chmielewski 1989 ). Po d?ugiej przerwie, oko?o 11100 – 10100 p.n.e. na terenie Rydna ponownie pojawiaj? si? ludzie. Jest to okres schy?kowego paleolitu.
¦lady pobytu nad Kamienn? ludno?ci kultury hamburskiej, najcz??ciej ??czonej z technokompleksem magdale?skim, odkry? w latach 20. XX w. L.Sawicki (L. Sawicki 1935). Reprezentuje j? otwarte, piaskowe stanowisko Rydno II/1959, okre?lane te?, jako pojedyncza odosobniona krzemienica. Przerabiano tu wiórowe rdzenie, g?ównie dwupi?towe, technik? po?rednika, uzyskuj?c regularne, du?e i ?redniej wielko?ci wióry. S?u?y?y one do produkcji drapaczy i rylców, a tak?e tylczaków. Ponadto wykonywano pazury, wiertniki i pó?tylczaki. Stanowisko to datowane jest na pierwsza po?ow? Allerödu (R. Schild 1965, 145; 1975 218-223). Ludno?? technokompleksu magdale?skiego zamieszkiwa?a g?ównie obszary wy?ynne, bytuj?c w ?rodowisku tundrowym lub na pograniczu tundry i lasu.
Z kolei inwentarz znaleziska z Nowego M?yna nad Kamienn? jest najdalej po?o?onym stanowiskiem kultury hamburskiej i charakteryzuje si? rdzeniami g?ównie wiórowymi, jednopi?towymi i dwupi?towymi, z których uzyskiwano wiórowy pó?surowiec. Najliczniejsze by?y narz?dzia nazywane wykrojce. Ludno?? kultury hamburskiej obozowa?a nad jeziorami i na terasach rzecznych. ?yj?c w ?rodowisku tundrowym specjalizowa?a si? w ?owiectwie reniferów (B. Ginter 1989, 84-85). Prawdopodobnie eksploatowano w tym czasie na Rydnie hematyt (R. Schild 1965, 115-146; R. Schild, H. Królik 1981, 64).